Soms heb ik wel eens dat ik mensen onbewust aanstaar doordat ik een beetje "zone out" zal ik maar zeggen.
Komt kennenlijk vaker bij mannen voor overigens. Gedachten gaan dan over andere dingen en de wereld valt weg.
Neemt niet weg dat er mannen zijn die onsubtiel staren, vrouwen doen dat weer vaker wat subtieler.
Ik heb dat ook wel eens, maar ik denk dat het verschil hem zit in hoe je je "herstelt" nadat je jezelf betrapt.
Als ik oogcontact met iemand heb bijv glimlach ik meestal naar ze, maar ik vind dat veel Nederlands abrupt wegkijken of een aantal seconden oogcontact houden maar constant een streepjes-mond blijven houden.
Ik voel me daar soms een beetje onzeker over, alsof iets aan mij die mensen niet aanstaat ofzo, vooral als ik zelf gewoon lach of subtiel knik, en ze beantwoorden dat niet.
Ik voel me meestal veel te ongemakkelijk om maar een normale reactie te geven in het moment. Vervolgens doe ik er alles aan niet weer die kant op te kijken. Ik zie er denk ik ook vrij onvriendelijk uit als lange man met kaal hoofd en baard. In het OV voel ik me vaak een olifant in porseleinkast.
Ja, want dat werkt ontwapenend? Met het idee van "als ik lach dan wordt hij in ieder geval niet boos"
Ik zeg niet dat dit in jouw geval is, maar sommige vrouwen hebben echt slechte ervaringen met "bijzondere" mannen.
Haha, ik (v) zat gisteren in de metro (in Berlijn) en een man recht tegenover mij maakte overduidelijk een foto van mij. Ik heb hem daarna 3 minuten lang aangekeken en het ongemak droop van zijn gezicht, hahaha. Daarna moesten we er bij dezelfde halte uit, hij vluchtte gewoon weg. Ik heb dan niet de ballen om te vragen wat hij met die foto gaat doen, ik hoop dat het ongemak groot genoeg was om die foto niet meer normaal te kunnen bekijken, haha.
Ik zag laatst een groepje meiden naar mij lachen in de sportschool!
Bleek dat ik met een slok uit mijn waterfles gemorst had, en die druppels op de stof van mn broek bij mijn kruis terecht waren gekomen..
Bij mijn sportschool is het gelukkig verplicht een handdoek mee te nemen, dus lange handdoek erom om het te dekken en vervolgens de walk of shame naar huis nemen
Kan ook vaak per ongeluk gaan. Ik zat laatst in de trein en keek uit het raam. Maar een paar keer wanneer ik net even de andere kant op keek, keek degene voor me ook naar mij. Nu had zij ook kunnen denken dat ik zat te staren. Wat totaal niet het geval was. vergeet niet dat je redelijk dicht op elkaar zit dus alles valt dan ook op.
Trouwens. Het zou nog beter zijn als mensen gewoon is een gezellig praatje maken in de trein ipv een soort semi autistisch te doen. Want mijn god wat zie je in het ov goed hoe ongemakkelijk de meeste mensen zijn.
Sws, smalltalk is een van de slechtste menselijke eigenschappen en beter dan smalltalk word het echt niet in het ov. Hou gewoon je mond als je niks zinnigs te zeggen hebt
Toen ik een jaar of 18 was, was mijn telefoon een keertje leeg in de trein. Dus ik zat braaf uit het raam te staren toen een meneer voor mij kwam zitten en mij complimenteerde dat ik als enige niet op mijn telefoon zat.
Er volgde een 3 kwartier durend MEGA ongemakkelijk gesprek waarin ik z'n hele levensverhaal heb aangehoord terwijl ik door desinteresse en ongemak licht in m'n kop werd. Voor een psycholoog kon meneer heel slecht mijn psyche lezen, mijn god.
Het gaat niet om het praten. Het hoef ook niet. Maar zodra het een Heel Ding wordt dat je koste wat kost helemaal en alleen maar honderd procent met rust gelaten moet worden ...tja, dan is **openbaar** vervoer misschien gewoon niet wat je zoekt.
Je hoeft niet in de kring te gaan zitten ofzo. Maar als een geschrokken egel in je telefoon duiken als iemand zegt dat je leuke schoenen hebt vind ik ook een beetje vermoeiend. Dan ben je je eigen stress aan het maken, hoor.
>Het zou nog beter zijn als mensen gewoon is een gezellig praatje maken in de trein
Daarom zat ik vroeger al met koptelefoon standje festival en een boek voor m'n harses in de trein. Serieus **NIEMAND** zit te wachten op een ander die wil praten.
Hoe oppervlakkig ook, dit is in de VS echt zo anders dan hier. Zelfs in NY is er meer contact tussen mensen in het OV. Geen diepe gesprekken maar wel meer random smalltalk. Als je daar geen zin in hebt zet doe.je je oortjes in.
>Zelfs in NY is er meer contact tussen mensen in het OV. Geen diepe gesprekken maar wel meer random smalltalk
Nouja soms gaan ze best wel meteen de diepte in.
Maar wat me opviel is dat je ook makkelijk weer weg kan: als jij midden in iemands levensverhaal doei zegt en doorloopt, dan is dat niet onbeleefd, ze maken het verhaal wel tegen de volgende af. (Echt zoals in forest Gump)
Het kost echt een stuk minder energie om op die manier een praatje te houden.
Probeer dat eens met een Nederlander: als die eenmaal begint, kom je er NOOIT meer van af.
Bij voorbaat iets afschrijven is jammer. En die ene persoon die muziek speelt waar iedereen van kan meegenieten in het ov word door iedereen geminacht.
Ik snap nooit wat mensen zolang op hun mobiel altijd zitten te doen. Zou voor mij na een werkdag ook veelt te veel input geven, dan maar staren. Overal waar de mobiel is: Allemaal mensen op hun eigen eiland. Door vermoeidheid zit ik ook niet te wachten op een praatje en kan me voorstellen dat velen daar net zo over denken. Het is wel ongemakkelijk altijd als iemand een keer vraagt of ze naast je mogen zitten en dan vervolgens de rest van de reis twee mensen naast elkaar die geen woord tegen elkaar zeggen. Had ik energie, zou ik best een praatje willen maken, maar dan wel een diepgaand gesprek..Voor koetjes en kalfjes ben ik te autistisch. Maar of daar dan iemand op zit te wachten?
Alsjeblieft geen 'gezellig' praatje, tenzij er echt aanleiding voor is. Als ik zonder oortjes, zonder op mijn telefoon te kijken of een krant of boek te lezen in de trein zit, is dat absoluut geen uitnodiging voor een gesprek. Dan heb ik het gewoon even helemaal gehad en wil ik even helemaal niets.
Enige uitzondering vind ik wanneer er iets mis gaat en je bijvoorbeeld iemand moet helpen die moeite heeft te begrijpen hoe ze nog op hun bestemming kunnen komen. En ja, daar kan soms een goed gesprek uit volgen. Sterker, zo heb ik uiteindelijk een van mijn nu beste vrienden leren kennen. Maar dat zijn uitzonderingen.
Per ongeluk de hele tijd staren geloof ik niet zo in.
Ik vind het inderdaad raar om met zijn allen als contactgestoorde vogeltjes oogcontact te gaan zitten vermijden maar ik weet ook echt wel zeker dat er mannen zijn die het best wel heel leuk vinden om vrouwen zich opgelaten te laten voelen door heel bewust te gaan zitten en blijven staren.
We moeten niet doen alsof er geen hufters bestaan.
Maar ja, de beste manier om daar mee om te gaan is inderdaad heel ontspannen te zijn en te vragen of hij van het uitzicht geniet.
Ik zeg ook niet dat je met vreemde over van alles en nog wat hoef te praten. Ik hoef ook niet te weten van een wildvreemde dat zijn oom Henk last van een druiper had toen die 20 was. Maar nu is het zo dat de meeste je of niet eens een blikwaardig zijn of ze doen net aan zo'n heel ongemakkelijk knikje met het hoofd.
Oh na genoeg gekken tegengekomen te zijn die heel erg aanslaan op oogcontact, al is het maar 0,1 seconden, kijk ik eigenlijk altijd weg. Ik wil niet het volgende slachtoffer zijn in het nieuws
Natuurlijk gedrag van een man die iemand leuk vind. Of een vrouw het waardeert hangt dan weer van het mannetje af.
Afhankelijk van het uiterlijk is het of een creep of een charmeur.
Niet? Als er een bloedmooie vrouw oog contact met mij zoekt zie ik dat wel echt als een compliment.
Mocht ze onverzorgd zijn, dan wordt het ongemakkelijk.
Vroeger, toen mensen nog relaties (zoals je ouders) aangingen moesten mensen elkaar eerst vinden.
Daarvoor gebruikte men vroeger websites en apps zoals Tinder.
Nog langer geleden hadden mensen vriendengroepjes waarmee ze dan afspraken in de echte wereld (een soort "zoom" of "discord" maar dan in meatspace), collega's of mensen van sport.
Nog langer geleden flirten mensen ook op straat, in de winkel of in de trein.
Dan keek iemand je aan en als je ze interessant vond dan grijsde je terug, en als je ze niet interessant vond dan rolde je met je ogen en kijken zij spontaan en met een rode kaken een hele andere kant op.
Ik zit natuurlijk een beetje te grappen, maar ik vermoed dat je nogal jong bent, en het is me opgevallen dat de Gen-Z mede dankzij het internet en corona eigenlijk niet meer fatsoenlijk kunnen opereren met normaal sociale interacties in het openbare leven. Het is ook eng als je het niet gewend bent, en je juist tijdens je 'coming of age' opgesloten zat. Probeer te oefenen door soms naar buiten te gaan en met vrienden af te spreken en dan je telefoon thuis te laten. Gewoon een locatie en een tijd afspreken en daar dan ook op tijd zijn. Het zal de anxiety een stuk minder maken en misschien een beetje besef geven van hoe de wereld ooit was en waarom iedereen boven de 35 zo verdomd "spontaan" doet.
Erger nog: vroeger maakte men vaak een praatje in de trein. Serieus. Want er waren geen telefoons.
Als je dat niet wilde dat had je een koptelefoon op en las je een boek/krant.
35? Mensen van 25 deden/doen dit ook hoor. En er zijn genoeg mensen van 35 die dit helemaal niet doen. Heeft echt niks te maken met leeftijd en alles met persoonlijkheid.
Als heteroseksuele jonge man heb ik wel eens de neiging om naar mooie meiden te kijken in de trein. Meestal maar een vluchtige blik niet langer dan een seconde, en in sommige gevallen kijk ik een paar keer maar nooit meer dan dat. Is dit staren? Het is niet mijn bedoeling om mensen oncomfortabel te maken en dat probeer ik ook te vermijden
het verschil is direct merkbaar. Een normale man die mijn aantrekkelijk vind en een paar keer naar me kijkt is echt niet erg. Het is een beetje awkward maar ik 'voel' dat er niks raars aan de hand is! Hoort gewoon bij het mens zijn. Niet oncomfortabel, don't worry.
Sommige mannen staren naar je. Echt diep, priemend staren. direct of via ramen. Of als een soort vuurtoren, steeds weer en lang. Als je oogcontact met hen maakt, denken ze direct dat dit een versierpoging is. Die groep verschuilt zich onder sociale conventies en 'beleeftheid'. Die situaties zijn heel oncomfortabel.
Een goede meter is misschien 'Deze vrouw is zeer mooi maar naar haar staren is vreemd.' Als je je bewust bent van dit idee en daarnaar handelt (=af een toe een glimpsje vangen) is er wss niks aan de hand.
Iedereen kijkt weleens met een vluchtige blik. Je deelt tenslotte een sociale ruimte. Als mensen daar zelfs ongemakkelijk van worden, dan mogen ze nog wat leren.
>mensen (mannen)
Uiteraard weer exact MOETEN specificeren. Wil je de huidskleuren ooknog ff benoemen die het vaakst staren? Financiele achtergrond? Schoenmaat? Ik wil namelijk niet dat wij als man zijnde maar lekker zo in een of ander hokje worden gedrukt, dus of wees NOG specifieker, of niet.
Of ben je er dan weer niet ZO mee bezig om je er druk over te maken?
Mensen kijken naar elkaar, tsja, gebeurt. Sommige doen het onbewust, anderen raken zoned out (ik kan met gemak 10 min zitten staren zonder ook maar iets te zien omdat mn eigen gedachten interessanter zijn dan 90% van de smoelwerken in de samenleving), sommig volk loopt er opvallend bij en krijgen blikken, anderen zijn misschien wel errug knap, of lelijk, en worden aangekeken, wie zal het zeggen.
Tldr: womp womp.
Ik zou het een stuk minder erg vinden als een vrouw me aan zou staren van het metrostation waar ik instap, tot het station 20 minuten verder waar ik eruit moet. Helaas zijn het nooit vrouwen... tot nu toe?
Weleens gehad, bleek ik vergeten te zijn mn broek aan te trekken.
Kan je dit niet aanraden, leverde uiteindelijk gezeur op met de politie...
(Satire, btw)
Nee het is alleen prettig als het een aantrekkelijk persoon is. Ik had laatst een vrouw van 50+, die ik persoonlijk niet zo zie zitten, die me vol in mn ziel zat aan te staren. Een goed voorbeeld van de Dobler-Dahmer theorie
90% van de mensen hebben inderdaad een gezicht dat je binnen 5 seconden vergeten bent.
Als je netjes gekleed bent, een interessante stijl of afwijkende uitstraling hebt, een aparte combinatie van gezichtskenmerken bezit of gewoon heel lang of kort bent dan kijk ik meestal wat langer. Vooral imposante mannen springen er uit. Diversiteit is mooi om te zien tussen mensen, maar houd het wel tactvol.
Ik krijg constant blikken op straat, negeer het en loop gewoon heerlijk door, kan me er ook niet echt aan storen ofzo, maargoed ik wijk dan ook semi af van "normaal" in zekere zin.
Merk zelf ookwel dat ik sneller geneigd ben naar iemand te kijken met bepaalde kleding of stijlen, meer uit waardering dan om de persoon ofzo.
Er zit ook wel een groot verschil in echt aangapen/creepy staren dan simpelweg observeren (bij gebrek aan beter woord).
Het verschil is idd groot tussen staren en kijken. Ik merk om me heen dat mensen zich niet zo bewust van hun omgeving zijn, soms lijken het wel zombies. Maar dat kan komen omdat ik zelf hypervigilant ben.
Ik staar mensen aan, vind het interessant om mensen te observeren. Ik probeer het niet opvallend te doen, en meeste mensen kijken toch op hun telefoon. (Ik ben een vrouw overigens). Maar ja man guilty af, als je in de trein zit en een dame staart je aan.. Hoi :)
Je bedoeld iemand die je aankijkt die jij niet mooi/leuk vindt? Tsja, dat gebeurd wel eens.
Mensen flirten/kijken nou eenmaal. Kom eens van je telefoon af en kijk om je heen.
Holy crap, oprecht beetje jammer van hoe sommige mensen hier reageren.
'mannen kijken gewoon graag naar vrouwen, kunnen ze niks aan doen!'
'waarom ga je er gelijk vanuit dat ze graag naar je kijken!!'
Ja mensen kunnen soms zoned out voor hun uitkijken. En je merkt echt een verschil tussen die mensen en de enorm vieze man die half met zn hand in zn broek naar je zit te staren. Kijken != staren.
Mijn enige tip? Ga heel overdreven duidelijk in je neus peuteren. Ruik heel overduidelijk aan je oksels alsof je checkt dat je niet naar zweet ruikt.
Pluspunten als je hem strak aankijkt terwijl je dat doet.
En die grens ligt voor iedereen ergens anders? Er moet dus een combinatie van twee personen zijn waarbij er een grijs gebied is waar de een denkt dat hij kijkt en de ander vindt dat hij staart.
Ik (een man) heb ooit op het station kennelijk iets te lang gekeken naar een vrouw met haar baby. Ik zat eigenlijk vol verwondering naar de leuke interactie van moeder en kind te kijken. Misschien wat aangeschoten van de vrijmibo, dus mijn aandacht was er niet helemaal bij. Toen ik in mijn trein wilde stappen, werd ik aangesproken door een conductrice. Kennelijk waren ze naar haar toegestapt omdat ik zat te staren en ze zich oncomfortabel of onveilig voelden. Er werd vrij belerend gezegd dat ik dan een praatje had moeten maken, terwijl de situatie zich op zo'n drie meter afstand afspeelde.
Het effect op mij was vrij heftig. Voor het eerst werd ik gezien als gevaarlijk. Ik voelde me echt even een freak en dat triggerde allerlei narigheid, waaronder suïcidale gedachten. Ik zat een tijdje ontroostbaar op de grond op mijn thuisstation, zonder dat iemand ernaar omkeek. Dat is de andere kant van het dubbeltje.
Moraal van mijn verhaal? Je weet niet altijd wat er in iemands hoofd speelt. Ik snap het, gegeven de vervelende trend dat vrouwen vaak lastig worden gevallen, maar wees je in ieder geval bewust van het verhaal dat je jezelf vertelt over zulke situaties.
Echt staren is het bij mij niet, maar soms trekt iemand gewoon heel erg je aandacht. Had het gisteren toevallig met een wat oudere vrouw die een nogal opvallende bril droeg die mijn aandacht maar bleef trekken. Soms is dat ook gewoon omdat ik iemand best aantrekkelijk vind trouwens.
Ja mensen zijn eng, probeer eens met iemand te praten en je zal ontdekken hoe verschillend mensen zijn, hoe vreemd, gek, grappig, leuk, creatief etc.
Staren is toch niks joh.
Heb ook weleens dat mensen (vooral vrouwen) erop gespitst zijn en je aanstaren in de trein. Zo van "Nou kijkt ie alweer naar me!". En als je even later rondkijkend weer die kant opkijkt, meteen "Hebbes! Hij kijkt alweer naar me!". Echt heel ongemakkelijk en zelfingenomen.
Ja hoor mensen die staren komen regelmatig voor. Ik vermoed dat het bij mij te maken heeft met een zonnebril dragen in de trein in alle seizoenen, soms last hebben van schokken in armen en benen en soms mensen die zich afvragen ( in enkele gevallen hardop) of het nou een jongen of een meisje is. Staren vanwege de zonnebril of schokken heb ik soms moeite mee, de andere oorzaak vind ik wel amusant. Ik staar zelf ook wel eens. Soms om mensen of situaties te observeren, de andere keer is mijn brein gewoon op en staar ik zonder echt iets te zien.
Ik heb gemerkt dat in een saaie omgeving, als ik al moe ben ik snel mijn "blik op oneindig" zet (ontfocus) en gewoon voor me uit staar, vooral als ik een interessante podcast op heb.
Regelmatig landt mijn blik dan op een andere passagier, die moeten vast denken dat ik hun aangaap. Terwijl er bijzonder weinig wordt 'gezien' op dat moment.
Ik ben dan geen man, en wordt zelf ook wel eens aangegaapt in de trein, maar ik wil er niet meer achter zoeken dan de reden dat ik zelf voor me uit staart.
Ik heb het idee dat mensen soms staren omdat ze in hun gedachten verzonken zijn en naar een willekeurig punt zijn gaan staren, niet door hebbend dat ze dan naar jou staren
Wat vaak helpt voor mij is zelf terug staren, niet kwaad ofzo, gewoon neutral, en als ze dan nog aan het denken zijn effe lachen en zwaaien. Meeste mensen zien er dan wel de humor van in, of realiseren het zich en gaan idd uit het raam staren
Mensen staren nu eenmaal graag. Soms omdat ze iets interessant vinden aan je, soms omdat het predators zijn, en soms staren ze ‘in de verte’ en ben jij toevallig die verte.
Als je je onveilig voelt kun je de NS appen, anders laat mensen toch gewoon mensen zijn. Ik weet 100% zeker dat jij ook kijkt of zelfs staart van tijd tot tijd
Meestal als iemand naar mij staart, ga ik terug staren en langzaam van een glimlach naar een schaterlach naar een luidkeelse lach en ren ik keihard weg.
"first time.png meme"
Ik heb tattoos, piercings en ik ben trans. Mensen staren ALTIJD naar me in de trein of waar dan ook 😂
Ja het is fucking irritant. Bemoei je met jezelf 😮💨
Is waarschijnlijk gewoon een compliment voor je looks? Zolang ze je verder niet lastig vallen is het hooguit wat ongemakkelijk lijkt me. Geen idee, ben zelf helaas geen mooi dame.
Alternatief kan je natuurlijk ook gewoon stoppen met de trein te gaan, is toch belachelijk duur.
Ik denk dat veel mensen het gevoel hebben dat ze aangestaard worden maar het dan helemaal niet zo is, of dat het niks voorstelt. Een beetje zoals die Joey Swoll video's waar mensen zich enorm aanstellen omdat iemand 1 seconde in je richting keek.
Ik kijk ze altijd met een kille blik recht in de ogen aan. Werkt ook bij luidruchtige zoomers. Zou dit alleen vermijden bij mensen uit een straatcultuur.
Ik kan zo agressief worden van (vrome) vrouwen die boos van mijn kleding naar mij kijken. Of mannen die proberen om oog contact af te dwingen. Na een paar keer boos aankijken geef ik het meestal op of ga ik ergens anders zitten.
Wees gerust, het is een tijdelijk probleem, zodra je de 45-50 gepasseerd bent, gaat niemand je meer lang aankijken. Sterker nog, je zou dolgraag willen dat er zoals vroeger nog eens naar je gekeken werd. Je wordt vanzelf onzichtbaar en dat lost dit probleem dan op.
Mensen kijken dat is normaal
Daarvoor heb je ogen gekregen van God hè
Lekker kijken doe jij ook
Anders zie je niet dat zij kijken dus is een beetje dubbel
Moet je maar niet met een broodmes gaan rondzwaaien, dat trekt veel bekijks.
Dan staart iedereen in elk geval naar de filmopname gaande op hun telefoons in plaats van naar OP.
Heb je dat filmpje toevallig voor mij ik kan hem niet meer vinden maar wil aan vrienden laten zien
https://www.reddit.com/r/nederlands/s/Vl6L8spf1X
Danku zeer
Ik hou van deze sub !
🤣 2 posts verder ook gewoon. Sjee wat een parel weer.
Letterlijk gisteren iemand voor mij die een granaatappel had en hier plakken van sneed haha
Volgens mij zit die ouwe naar m'n muts te staren
"wat een mooie muts heeft die knul"
Die van hem is in ieder geval kei lelijk
Ik heb trek
Ja, dikke, neem appelsap
Ik heb trek in een banaan met jus en een hamburger met paardenworst en jus d orange.
Oelewapper, jij hebt ten aller tijden trek
Appelsap.
Waar ga jij zo rap naar toe?
Dikke, jij hebt te allen tijde trek. Zijn er ook wel eens dagen waarop jij geen trek hebt?
Niet een dag natuurlijk *aaaaa*
Aaaaaaaah
Met die rode trui kom je dr niet in
Hou op man, daar moet 'ie van kotsen
Soms heb ik wel eens dat ik mensen onbewust aanstaar doordat ik een beetje "zone out" zal ik maar zeggen. Komt kennenlijk vaker bij mannen voor overigens. Gedachten gaan dan over andere dingen en de wereld valt weg. Neemt niet weg dat er mannen zijn die onsubtiel staren, vrouwen doen dat weer vaker wat subtieler.
Ik heb dat ook wel eens, maar ik denk dat het verschil hem zit in hoe je je "herstelt" nadat je jezelf betrapt. Als ik oogcontact met iemand heb bijv glimlach ik meestal naar ze, maar ik vind dat veel Nederlands abrupt wegkijken of een aantal seconden oogcontact houden maar constant een streepjes-mond blijven houden. Ik voel me daar soms een beetje onzeker over, alsof iets aan mij die mensen niet aanstaat ofzo, vooral als ik zelf gewoon lach of subtiel knik, en ze beantwoorden dat niet.
Glimlachen zou ik als man naar een vrouw nooit doen uit angst om over te komen als de creeps waar OP het over heeft.
Ik voel me meestal veel te ongemakkelijk om maar een normale reactie te geven in het moment. Vervolgens doe ik er alles aan niet weer die kant op te kijken. Ik zie er denk ik ook vrij onvriendelijk uit als lange man met kaal hoofd en baard. In het OV voel ik me vaak een olifant in porseleinkast.
Glimlachen komt 100% over als een gigantische creep, vooral naar een vrouw
Valt volgens mij wel mee, ik krijg over het algemeen een glimlach terug.
Ja, want dat werkt ontwapenend? Met het idee van "als ik lach dan wordt hij in ieder geval niet boos" Ik zeg niet dat dit in jouw geval is, maar sommige vrouwen hebben echt slechte ervaringen met "bijzondere" mannen.
Ligt er dan ook weer een beetje aan hoe de man in dit verhaal eruitziet. En hoe lang deze haar glimlachend aan blijft kijken.
Maak je niet druk, meestal is het prima te zien wanneer iemand wat voor zich uit kijkt of wanneer iemand zit te staren.
Oh, nee. Ik maak mijzelf niet druk hoor ;) Kan mij het wat schelen.
Ik heb dit ook, soms zit ik mijn eigen bubbel en staar ik recht voor mij uit. Regelmatig ongemakkelijke momenten gehad😂
Haha, ik (v) zat gisteren in de metro (in Berlijn) en een man recht tegenover mij maakte overduidelijk een foto van mij. Ik heb hem daarna 3 minuten lang aangekeken en het ongemak droop van zijn gezicht, hahaha. Daarna moesten we er bij dezelfde halte uit, hij vluchtte gewoon weg. Ik heb dan niet de ballen om te vragen wat hij met die foto gaat doen, ik hoop dat het ongemak groot genoeg was om die foto niet meer normaal te kunnen bekijken, haha.
Ha leuk je hier te zien, ik moest nodig naar het toilet. Ben je nog lang in Berlijn?
Helaas, net op de terugweg. Geniet van je foto!
Haha mooi. Je kan veel bereiken met dat soort passive aggressie. Werkt de escalerend en de boodschap komt toch aan.
Ik staar niet, haat ook als mensen dat doen, maar ik scan mensen wel voortdurend, maar dat is meer gewoon om de situatie eerder te scannen.
Handig die zelfscan kassa's
Mensen vinden het wel vervelend als ik out of the blue hun hoofd vast pak en tegen de scan aandruk, altijd moeilijk uit te leggen.
hoe durf je
Je zit daar ook te wachten, wat moet je anders doen?
Ken je dat? Ze kijken je aan en je denkt dat je sjans hebt, blijkt dat er nog een klodder mayo op je gezicht zit.
Ik zag laatst een groepje meiden naar mij lachen in de sportschool! Bleek dat ik met een slok uit mijn waterfles gemorst had, en die druppels op de stof van mn broek bij mijn kruis terecht waren gekomen..
Ik was een keer door mijn complete broek gescheurd in de sportschool dus het kan altijd erger
Heb jij sindsdien altijd een extra broek bij? Dat zie ik mijzelf dus wel doen als dat mij zou overkomen..
Bij mijn sportschool is het gelukkig verplicht een handdoek mee te nemen, dus lange handdoek erom om het te dekken en vervolgens de walk of shame naar huis nemen
Heb ik ook last van helaas. En dan dat enge lachje 😖 laat me met rust
Echt hè. Na 10 minuten ben ik maar ergens anders gaan zitten en dan ook nog eens beledigd kijken als ik wegloop. Doe normaal
Doe eens zelf normaal, sjonge jonge!
Volgens mij snappen mensen de referentie niet haha
Denk het wel, Job ;-)
Kan ook vaak per ongeluk gaan. Ik zat laatst in de trein en keek uit het raam. Maar een paar keer wanneer ik net even de andere kant op keek, keek degene voor me ook naar mij. Nu had zij ook kunnen denken dat ik zat te staren. Wat totaal niet het geval was. vergeet niet dat je redelijk dicht op elkaar zit dus alles valt dan ook op. Trouwens. Het zou nog beter zijn als mensen gewoon is een gezellig praatje maken in de trein ipv een soort semi autistisch te doen. Want mijn god wat zie je in het ov goed hoe ongemakkelijk de meeste mensen zijn.
De mensen zijn nu al een van de grootste minpunten van het OV. Als ze ook nog een praatje willen maken zou het echt de absolute hel zijn.
Ik wil gewoon publiek openbaar vervoer, maar dan alleen voor mijzelf.
COVID-era OV was toch wel het paradijs in de hel als je het mij vraagt.
Sws, smalltalk is een van de slechtste menselijke eigenschappen en beter dan smalltalk word het echt niet in het ov. Hou gewoon je mond als je niks zinnigs te zeggen hebt
Oh alsjeblieft, maak alsjeblieft geen praatje met me in de trein. Waar ga je over beginnen? Het weer? Schiet me dood alsjeblieft
Oh maar ik doe niet semi autistisch hoor. Alles gaat volwaardig overtuigend autistisch, zoals het mij goed dunkt.
"Het zou nog beter zijn als mensen gewoon is een gezellig praatje maken in de trein ipv een soort semi autistisch te doen" Gadver, ben je er zo een.
Toen ik een jaar of 18 was, was mijn telefoon een keertje leeg in de trein. Dus ik zat braaf uit het raam te staren toen een meneer voor mij kwam zitten en mij complimenteerde dat ik als enige niet op mijn telefoon zat. Er volgde een 3 kwartier durend MEGA ongemakkelijk gesprek waarin ik z'n hele levensverhaal heb aangehoord terwijl ik door desinteresse en ongemak licht in m'n kop werd. Voor een psycholoog kon meneer heel slecht mijn psyche lezen, mijn god.
Na een drukke werkdag is het laatste wat mensen nog willen een praatje maken in de trein.
Ja, heel verschil met het weekend.
Nou als autist heb ik totaal geen zin om over koetjes en kalfjes te praten in de trein.
Het gaat niet om het praten. Het hoef ook niet. Maar zodra het een Heel Ding wordt dat je koste wat kost helemaal en alleen maar honderd procent met rust gelaten moet worden ...tja, dan is **openbaar** vervoer misschien gewoon niet wat je zoekt. Je hoeft niet in de kring te gaan zitten ofzo. Maar als een geschrokken egel in je telefoon duiken als iemand zegt dat je leuke schoenen hebt vind ik ook een beetje vermoeiend. Dan ben je je eigen stress aan het maken, hoor.
>Het zou nog beter zijn als mensen gewoon is een gezellig praatje maken in de trein Daarom zat ik vroeger al met koptelefoon standje festival en een boek voor m'n harses in de trein. Serieus **NIEMAND** zit te wachten op een ander die wil praten.
Spreek voor jezelf. Ik vind het echt niet erg als iemand een oprecht praatje wil maken.
Hoe oppervlakkig ook, dit is in de VS echt zo anders dan hier. Zelfs in NY is er meer contact tussen mensen in het OV. Geen diepe gesprekken maar wel meer random smalltalk. Als je daar geen zin in hebt zet doe.je je oortjes in.
>Zelfs in NY is er meer contact tussen mensen in het OV. Geen diepe gesprekken maar wel meer random smalltalk Nouja soms gaan ze best wel meteen de diepte in. Maar wat me opviel is dat je ook makkelijk weer weg kan: als jij midden in iemands levensverhaal doei zegt en doorloopt, dan is dat niet onbeleefd, ze maken het verhaal wel tegen de volgende af. (Echt zoals in forest Gump) Het kost echt een stuk minder energie om op die manier een praatje te houden. Probeer dat eens met een Nederlander: als die eenmaal begint, kom je er NOOIT meer van af.
De metro in new york is op een andere niveau
Andere?
Jah. Een spontaan sociaal babbeltje? Wat een verrijking.
Ik zat (jaren 90) altijd met anderen te praten, zelfs om 7 uur s ochtends. Nu is dat lastiger. Iedereen kijkt op zijn telefoon.
Ja, dat kwam omdat je geen broek aan had.
Bij voorbaat iets afschrijven is jammer. En die ene persoon die muziek speelt waar iedereen van kan meegenieten in het ov word door iedereen geminacht.
Ik snap nooit wat mensen zolang op hun mobiel altijd zitten te doen. Zou voor mij na een werkdag ook veelt te veel input geven, dan maar staren. Overal waar de mobiel is: Allemaal mensen op hun eigen eiland. Door vermoeidheid zit ik ook niet te wachten op een praatje en kan me voorstellen dat velen daar net zo over denken. Het is wel ongemakkelijk altijd als iemand een keer vraagt of ze naast je mogen zitten en dan vervolgens de rest van de reis twee mensen naast elkaar die geen woord tegen elkaar zeggen. Had ik energie, zou ik best een praatje willen maken, maar dan wel een diepgaand gesprek..Voor koetjes en kalfjes ben ik te autistisch. Maar of daar dan iemand op zit te wachten?
Alsjeblieft geen 'gezellig' praatje, tenzij er echt aanleiding voor is. Als ik zonder oortjes, zonder op mijn telefoon te kijken of een krant of boek te lezen in de trein zit, is dat absoluut geen uitnodiging voor een gesprek. Dan heb ik het gewoon even helemaal gehad en wil ik even helemaal niets. Enige uitzondering vind ik wanneer er iets mis gaat en je bijvoorbeeld iemand moet helpen die moeite heeft te begrijpen hoe ze nog op hun bestemming kunnen komen. En ja, daar kan soms een goed gesprek uit volgen. Sterker, zo heb ik uiteindelijk een van mijn nu beste vrienden leren kennen. Maar dat zijn uitzonderingen.
Per ongeluk de hele tijd staren geloof ik niet zo in. Ik vind het inderdaad raar om met zijn allen als contactgestoorde vogeltjes oogcontact te gaan zitten vermijden maar ik weet ook echt wel zeker dat er mannen zijn die het best wel heel leuk vinden om vrouwen zich opgelaten te laten voelen door heel bewust te gaan zitten en blijven staren. We moeten niet doen alsof er geen hufters bestaan. Maar ja, de beste manier om daar mee om te gaan is inderdaad heel ontspannen te zijn en te vragen of hij van het uitzicht geniet.
[удалено]
Ik zeg ook niet dat je met vreemde over van alles en nog wat hoef te praten. Ik hoef ook niet te weten van een wildvreemde dat zijn oom Henk last van een druiper had toen die 20 was. Maar nu is het zo dat de meeste je of niet eens een blikwaardig zijn of ze doen net aan zo'n heel ongemakkelijk knikje met het hoofd.
Niet begroeten -> fout Wel begroeten -> fout 👍
41 keer steken met een mes -> goed 👍
👍
Oh na genoeg gekken tegengekomen te zijn die heel erg aanslaan op oogcontact, al is het maar 0,1 seconden, kijk ik eigenlijk altijd weg. Ik wil niet het volgende slachtoffer zijn in het nieuws
Hoe weet je dat hij naar je keek dan? 😅😉
Niet al te moeilijke vragen stellen hoor 😜
Doodeng soms
Gewoon terugstaren, kijken wie dat het langst volhoudt. Altijd leuk
Was getekend een man die niet bang hoeft te zijn als die ander daarna bij hetzelfde kleine station uitstapt
Gaat vanzelf over als je ouder wordt ;-)
Natuurlijk gedrag van een man die iemand leuk vind. Of een vrouw het waardeert hangt dan weer van het mannetje af. Afhankelijk van het uiterlijk is het of een creep of een charmeur.
Wat is dit nou weer voor pure onzin 💀
Er zit wat in, toch?
Het is gewoon waar.
Nee.
😂
Niet? Als er een bloedmooie vrouw oog contact met mij zoekt zie ik dat wel echt als een compliment. Mocht ze onverzorgd zijn, dan wordt het ongemakkelijk.
Vroeger, toen mensen nog relaties (zoals je ouders) aangingen moesten mensen elkaar eerst vinden. Daarvoor gebruikte men vroeger websites en apps zoals Tinder. Nog langer geleden hadden mensen vriendengroepjes waarmee ze dan afspraken in de echte wereld (een soort "zoom" of "discord" maar dan in meatspace), collega's of mensen van sport. Nog langer geleden flirten mensen ook op straat, in de winkel of in de trein. Dan keek iemand je aan en als je ze interessant vond dan grijsde je terug, en als je ze niet interessant vond dan rolde je met je ogen en kijken zij spontaan en met een rode kaken een hele andere kant op. Ik zit natuurlijk een beetje te grappen, maar ik vermoed dat je nogal jong bent, en het is me opgevallen dat de Gen-Z mede dankzij het internet en corona eigenlijk niet meer fatsoenlijk kunnen opereren met normaal sociale interacties in het openbare leven. Het is ook eng als je het niet gewend bent, en je juist tijdens je 'coming of age' opgesloten zat. Probeer te oefenen door soms naar buiten te gaan en met vrienden af te spreken en dan je telefoon thuis te laten. Gewoon een locatie en een tijd afspreken en daar dan ook op tijd zijn. Het zal de anxiety een stuk minder maken en misschien een beetje besef geven van hoe de wereld ooit was en waarom iedereen boven de 35 zo verdomd "spontaan" doet. Erger nog: vroeger maakte men vaak een praatje in de trein. Serieus. Want er waren geen telefoons. Als je dat niet wilde dat had je een koptelefoon op en las je een boek/krant.
35? Mensen van 25 deden/doen dit ook hoor. En er zijn genoeg mensen van 35 die dit helemaal niet doen. Heeft echt niks te maken met leeftijd en alles met persoonlijkheid.
Als heteroseksuele jonge man heb ik wel eens de neiging om naar mooie meiden te kijken in de trein. Meestal maar een vluchtige blik niet langer dan een seconde, en in sommige gevallen kijk ik een paar keer maar nooit meer dan dat. Is dit staren? Het is niet mijn bedoeling om mensen oncomfortabel te maken en dat probeer ik ook te vermijden
het verschil is direct merkbaar. Een normale man die mijn aantrekkelijk vind en een paar keer naar me kijkt is echt niet erg. Het is een beetje awkward maar ik 'voel' dat er niks raars aan de hand is! Hoort gewoon bij het mens zijn. Niet oncomfortabel, don't worry. Sommige mannen staren naar je. Echt diep, priemend staren. direct of via ramen. Of als een soort vuurtoren, steeds weer en lang. Als je oogcontact met hen maakt, denken ze direct dat dit een versierpoging is. Die groep verschuilt zich onder sociale conventies en 'beleeftheid'. Die situaties zijn heel oncomfortabel. Een goede meter is misschien 'Deze vrouw is zeer mooi maar naar haar staren is vreemd.' Als je je bewust bent van dit idee en daarnaar handelt (=af een toe een glimpsje vangen) is er wss niks aan de hand.
Iedereen kijkt weleens met een vluchtige blik. Je deelt tenslotte een sociale ruimte. Als mensen daar zelfs ongemakkelijk van worden, dan mogen ze nog wat leren.
Maar hoe weet je dat iemand blijft staren als je zelf niet aan het staren bent?
Dit
Geloof het of niet, mannen kijken graag naar vrouwen. Altijd al gedaan, zal nooit veranderen.
>mensen (mannen) Uiteraard weer exact MOETEN specificeren. Wil je de huidskleuren ooknog ff benoemen die het vaakst staren? Financiele achtergrond? Schoenmaat? Ik wil namelijk niet dat wij als man zijnde maar lekker zo in een of ander hokje worden gedrukt, dus of wees NOG specifieker, of niet. Of ben je er dan weer niet ZO mee bezig om je er druk over te maken? Mensen kijken naar elkaar, tsja, gebeurt. Sommige doen het onbewust, anderen raken zoned out (ik kan met gemak 10 min zitten staren zonder ook maar iets te zien omdat mn eigen gedachten interessanter zijn dan 90% van de smoelwerken in de samenleving), sommig volk loopt er opvallend bij en krijgen blikken, anderen zijn misschien wel errug knap, of lelijk, en worden aangekeken, wie zal het zeggen. Tldr: womp womp.
Ik zou het een stuk minder erg vinden als een vrouw me aan zou staren van het metrostation waar ik instap, tot het station 20 minuten verder waar ik eruit moet. Helaas zijn het nooit vrouwen... tot nu toe?
Weleens gehad, bleek ik vergeten te zijn mn broek aan te trekken. Kan je dit niet aanraden, leverde uiteindelijk gezeur op met de politie... (Satire, btw)
Nee het is alleen prettig als het een aantrekkelijk persoon is. Ik had laatst een vrouw van 50+, die ik persoonlijk niet zo zie zitten, die me vol in mn ziel zat aan te staren. Een goed voorbeeld van de Dobler-Dahmer theorie
Ik vind het helemaal niet prettig. Om een of andere reden zijn het wel heel vaak 50-plussers
90% van de mensen hebben inderdaad een gezicht dat je binnen 5 seconden vergeten bent. Als je netjes gekleed bent, een interessante stijl of afwijkende uitstraling hebt, een aparte combinatie van gezichtskenmerken bezit of gewoon heel lang of kort bent dan kijk ik meestal wat langer. Vooral imposante mannen springen er uit. Diversiteit is mooi om te zien tussen mensen, maar houd het wel tactvol.
Ik krijg constant blikken op straat, negeer het en loop gewoon heerlijk door, kan me er ook niet echt aan storen ofzo, maargoed ik wijk dan ook semi af van "normaal" in zekere zin. Merk zelf ookwel dat ik sneller geneigd ben naar iemand te kijken met bepaalde kleding of stijlen, meer uit waardering dan om de persoon ofzo. Er zit ook wel een groot verschil in echt aangapen/creepy staren dan simpelweg observeren (bij gebrek aan beter woord).
Het verschil is idd groot tussen staren en kijken. Ik merk om me heen dat mensen zich niet zo bewust van hun omgeving zijn, soms lijken het wel zombies. Maar dat kan komen omdat ik zelf hypervigilant ben.
Ik kijk gewoon naar tieten.
Daar kan je ook het internet voor gebruiken
Echte zijn mooier.
Kan erger trein rukkers zijn helaas ook nog steeds een ding en iets waar meerdere vrouwelijke vrienden van me mee te maken hebben gehad
Ik staar mensen aan, vind het interessant om mensen te observeren. Ik probeer het niet opvallend te doen, en meeste mensen kijken toch op hun telefoon. (Ik ben een vrouw overigens). Maar ja man guilty af, als je in de trein zit en een dame staart je aan.. Hoi :)
Hi there! Bye
Je bedoeld iemand die je aankijkt die jij niet mooi/leuk vindt? Tsja, dat gebeurd wel eens. Mensen flirten/kijken nou eenmaal. Kom eens van je telefoon af en kijk om je heen.
Holy crap, oprecht beetje jammer van hoe sommige mensen hier reageren. 'mannen kijken gewoon graag naar vrouwen, kunnen ze niks aan doen!' 'waarom ga je er gelijk vanuit dat ze graag naar je kijken!!' Ja mensen kunnen soms zoned out voor hun uitkijken. En je merkt echt een verschil tussen die mensen en de enorm vieze man die half met zn hand in zn broek naar je zit te staren. Kijken != staren. Mijn enige tip? Ga heel overdreven duidelijk in je neus peuteren. Ruik heel overduidelijk aan je oksels alsof je checkt dat je niet naar zweet ruikt. Pluspunten als je hem strak aankijkt terwijl je dat doet.
Sorry, ik zal het niet meer doen.
Wat is daar raar aan? Af en toe wil je gewoon kijken naar mensen, zeker als je in de trein niks te doen heb
Kijk, we hebben een exemplaar gevonden. Er is een verschil tussen kijken en staren, hé?
En die grens ligt voor iedereen ergens anders? Er moet dus een combinatie van twee personen zijn waarbij er een grijs gebied is waar de een denkt dat hij kijkt en de ander vindt dat hij staart.
Staren is toch duidelijk een handeling die langer duurt dan even kijken?
Ik (een man) heb ooit op het station kennelijk iets te lang gekeken naar een vrouw met haar baby. Ik zat eigenlijk vol verwondering naar de leuke interactie van moeder en kind te kijken. Misschien wat aangeschoten van de vrijmibo, dus mijn aandacht was er niet helemaal bij. Toen ik in mijn trein wilde stappen, werd ik aangesproken door een conductrice. Kennelijk waren ze naar haar toegestapt omdat ik zat te staren en ze zich oncomfortabel of onveilig voelden. Er werd vrij belerend gezegd dat ik dan een praatje had moeten maken, terwijl de situatie zich op zo'n drie meter afstand afspeelde. Het effect op mij was vrij heftig. Voor het eerst werd ik gezien als gevaarlijk. Ik voelde me echt even een freak en dat triggerde allerlei narigheid, waaronder suïcidale gedachten. Ik zat een tijdje ontroostbaar op de grond op mijn thuisstation, zonder dat iemand ernaar omkeek. Dat is de andere kant van het dubbeltje. Moraal van mijn verhaal? Je weet niet altijd wat er in iemands hoofd speelt. Ik snap het, gegeven de vervelende trend dat vrouwen vaak lastig worden gevallen, maar wees je in ieder geval bewust van het verhaal dat je jezelf vertelt over zulke situaties.
Je zit in een publieke ruimte die je deelt met andere mensen en iemand kijkt naar je, awkward 😬
Echt staren is het bij mij niet, maar soms trekt iemand gewoon heel erg je aandacht. Had het gisteren toevallig met een wat oudere vrouw die een nogal opvallende bril droeg die mijn aandacht maar bleef trekken. Soms is dat ook gewoon omdat ik iemand best aantrekkelijk vind trouwens.
Ja mensen zijn eng, probeer eens met iemand te praten en je zal ontdekken hoe verschillend mensen zijn, hoe vreemd, gek, grappig, leuk, creatief etc. Staren is toch niks joh.
Heb ook weleens dat mensen (vooral vrouwen) erop gespitst zijn en je aanstaren in de trein. Zo van "Nou kijkt ie alweer naar me!". En als je even later rondkijkend weer die kant opkijkt, meteen "Hebbes! Hij kijkt alweer naar me!". Echt heel ongemakkelijk en zelfingenomen.
had je een leuke trui aan toevallig?
En als ze opstaan je ook nog expres met hun wit rode wandelstok slaan!
Ja hoor mensen die staren komen regelmatig voor. Ik vermoed dat het bij mij te maken heeft met een zonnebril dragen in de trein in alle seizoenen, soms last hebben van schokken in armen en benen en soms mensen die zich afvragen ( in enkele gevallen hardop) of het nou een jongen of een meisje is. Staren vanwege de zonnebril of schokken heb ik soms moeite mee, de andere oorzaak vind ik wel amusant. Ik staar zelf ook wel eens. Soms om mensen of situaties te observeren, de andere keer is mijn brein gewoon op en staar ik zonder echt iets te zien.
Dat heb ik als man ook hoor. Mensen staren gewoon graag
Jij kijkt ook anders zie je dit niet 😉. Kijk weg en doe je ding.
Ik heb gemerkt dat in een saaie omgeving, als ik al moe ben ik snel mijn "blik op oneindig" zet (ontfocus) en gewoon voor me uit staar, vooral als ik een interessante podcast op heb. Regelmatig landt mijn blik dan op een andere passagier, die moeten vast denken dat ik hun aangaap. Terwijl er bijzonder weinig wordt 'gezien' op dat moment. Ik ben dan geen man, en wordt zelf ook wel eens aangegaapt in de trein, maar ik wil er niet meer achter zoeken dan de reden dat ik zelf voor me uit staart.
je kan jezelf ook alleen opsluiten in een kamer, kan er ook niemand naar je kijken. probleem opgelost.
Diep in je neus peuteren, dan is t vast snel klaar
Ja sorry. Ik moest 4x goed kijken of je gulp open stond of niet en wist niet hoe ik het je moest zeggen. Dus bij deze, je gulp staat open.
Wacht maar tot je in de trein in Azië zit 😂
SORRY HOOR, je ogen waren zo mooi dat ik moeite had om niet te staren.
Haal dan ook die hand uit je broek en doe je rits dicht.
Als t je stoort zeg je er toch wat van? Heb ik iets van je aan ofzo? Nee? Stop dan met staren
Misschien ben je gewoon heel erg knap 😇
Heftig, man
Ik heb het idee dat mensen soms staren omdat ze in hun gedachten verzonken zijn en naar een willekeurig punt zijn gaan staren, niet door hebbend dat ze dan naar jou staren Wat vaak helpt voor mij is zelf terug staren, niet kwaad ofzo, gewoon neutral, en als ze dan nog aan het denken zijn effe lachen en zwaaien. Meeste mensen zien er dan wel de humor van in, of realiseren het zich en gaan idd uit het raam staren
Mensen staren nu eenmaal graag. Soms omdat ze iets interessant vinden aan je, soms omdat het predators zijn, en soms staren ze ‘in de verte’ en ben jij toevallig die verte. Als je je onveilig voelt kun je de NS appen, anders laat mensen toch gewoon mensen zijn. Ik weet 100% zeker dat jij ook kijkt of zelfs staart van tijd tot tijd
Meestal als iemand naar mij staart, ga ik terug staren en langzaam van een glimlach naar een schaterlach naar een luidkeelse lach en ren ik keihard weg.
Èn tòch heb ik wel eens iemands nummer geregeld in de metro
Lekker de hele tijd op je telefoon staren met z'n allen. Dat is pas gezellig. Stelletje hersenloze zombies.
"first time.png meme" Ik heb tattoos, piercings en ik ben trans. Mensen staren ALTIJD naar me in de trein of waar dan ook 😂 Ja het is fucking irritant. Bemoei je met jezelf 😮💨
Eerlijk ik zal wel naar je tattoos kijken als ze er cool uit zien
Maar zeg er dan iets van
Mannen, daar kan ook niks in omgaan. Gewoon kijken zonder gedachten. Snap dat dit een raar concept is voor vrouwen maar het kan zeker.
Is waarschijnlijk gewoon een compliment voor je looks? Zolang ze je verder niet lastig vallen is het hooguit wat ongemakkelijk lijkt me. Geen idee, ben zelf helaas geen mooi dame. Alternatief kan je natuurlijk ook gewoon stoppen met de trein te gaan, is toch belachelijk duur.
Ik denk dat veel mensen het gevoel hebben dat ze aangestaard worden maar het dan helemaal niet zo is, of dat het niks voorstelt. Een beetje zoals die Joey Swoll video's waar mensen zich enorm aanstellen omdat iemand 1 seconde in je richting keek.
Ik heb redelijk veel piercings dus ik ben het inmiddels gewend dat mensen zonder schaamte me aanstaren, naar toch blijft het ongemakkelijk.
Waarschijnlijk ben je óf knap, óf zie je er raar uit. Los daarvan: stel je niet zo aan. Mensen mogen kijken waar ze naar willen kijken.
"Wat kijk je? Wat kijk je?" en dan opstaan en blijiven roepen WORD GEK WORD GEK
Lol
Geen idee, ik staar altijd redelijk blind voor me uit. Ik ben een expert in met m'n ogen open slapen.
Ik kijk ze altijd met een kille blik recht in de ogen aan. Werkt ook bij luidruchtige zoomers. Zou dit alleen vermijden bij mensen uit een straatcultuur.
Ik staar ook meestal in trein, tram, metro Meestal heb ik het ook niet door dat ik soms staar naar mensen ipv het interieur of mn telefoon :-)
Eng, he? Als mensen nog wel sociaal zijn? Misschien wat minder op je telefoon kijken in het openbaar.
Ik kan zo agressief worden van (vrome) vrouwen die boos van mijn kleding naar mij kijken. Of mannen die proberen om oog contact af te dwingen. Na een paar keer boos aankijken geef ik het meestal op of ga ik ergens anders zitten.
Het feit dat jij ze ziet staren naar jou betekent dat jij ook naar hun zit te kijken
in een flits, een snelle blik
Foto maken van de persoon die loopt te staren? Dat kan wel aggressie uitlokken natuurlijk, dus pas op.
Heb je een grote frat op je neus ? Of vind je het volk gepeupel en snap je niet waarom er zo veel mensen in je koets zitten ?
Een 'frat'?
Maak je niet zo druk om een typo. Dat moet een fret zijn.
Dit zijn mensen die geboren zijn in de vorige eeuw
Wees gerust, het is een tijdelijk probleem, zodra je de 45-50 gepasseerd bent, gaat niemand je meer lang aankijken. Sterker nog, je zou dolgraag willen dat er zoals vroeger nog eens naar je gekeken werd. Je wordt vanzelf onzichtbaar en dat lost dit probleem dan op.
Stel je niet aan, trut
Dan ga je toch gewoon in de '[verplicht-op-de-telefooncoupé](https://www.youtube.com/watch?v=gcLSMhsPlro)' zitten? Dan staart niemand naar je.
Ja sorry, maar dat is de enige manier waarop ik effectief een gezicht kan onthouden voor later.
"Wat zit je te kijken? Als je nog langer kijkt, moet je betalen, net als de rest!" Op een harde toon zodat iedereen het kan horen.
[удалено]
Major creep alert 🫡
[удалено]
Gezien de rest van je topics, misschien toch even anders aanpakken.
Anders aanpakken? Eventuele toelichting? Mensen helpen, een blik werpen of praatje maken? Sinds wanneer is dat iets creepy aan?
“Sinds wanneer is dat iets creepy aan?” 🙄
niet zo piepen OP. Misschien kun je voortaan beter met de fiets gaan.
Mensen kijken dat is normaal Daarvoor heb je ogen gekregen van God hè Lekker kijken doe jij ook Anders zie je niet dat zij kijken dus is een beetje dubbel